Sultan Muhammed/Mehmed Fatih, najavljen i potvrđen hadisom, jedna je od najintrigantnijih i najpoznatijih ličnosti svjetske povijesti. Najznačajnija je ličnost koja je boravila u Bosni u njezinoj dugoj historiji. To je već ekskluzivna činjenica. Uz to, što je nama još važnije, sultan Fatih je i najznačajnija ličnost za historiju Bošnjaka, ali i općenito Bosne. Sudbonosna je njegova povezanost s opstankom ove zemlje i Bošnjaka kao naroda. Bošnjaci, pak, izrazito vole sultana Fatiha, ali je to više instinktivno, jer o njemu doista premalo znamo, istakao je autor knjige u svom nadahnutom obraćanju velikom broju prisutnih.
Sultan Fatih nije – kao što se počesto ističe – donio islam u Bosnu. Pouzdano se zna da je muslimana u Bosni bilo već u 8. stoljeću po Miladu, a to je bilo već sljedeće stoljeće po objavi Kur’ana! Vremenom se njihov broj povećavao… Već poslije Bitke na Marici, 1371. godine, na prostorima Bosne bile su teritorije pod upravom Osmanskog Sultanata, dakle još od vremena Fatihovog čukundjeda Murata Prvog, čitavo stoljeće prije Fatihovog dolaska u Bosnu.
Kršćanski historičar Asboth navodi da su, uz ostale krajeve, predjeli Vrhbosne pripadali Osmanlijskom Sultanatu od 1415. godine po Miladu, na tri godine prije nego što je Ishak-beg u Bosni postavljen kao beglerbeg Novopazarskog i Bosanskog sandžaka, a on svoje sjedište prenosi u Sarajevo 1436. godine. Pouzdano je da je 1443. godine, 840. po Hidžri, u Sarajevu postojala džamija, i to je bila jedna u nizu mahalskih džamija.
Dobro poslije, 1454., kao treći po redu namjesnik na osmanlijskim teritorijama u Bosni, postavljen je Isa-beg. Sarajevo je tada naveliko postojalo i Isa-beg ne može biti njegov osnivač. On je, odmah po dolasku u Sarajevo, zato što su izražene potrebe nalagale postojanje i velike džamije, počeo graditi takvu džamiju, koja je završena 1457. godine. To je i za sadašnje prilike prostrana džamija. To je dobro nam poznata Careva džamija, kako je poslije prozvana.
Dakle, sultan Fatih je u Bosnu došao 1463. godine, kad je u njoj već bilo veoma mnogo muslimana, a Sarajevo imalo status šehera. Ali, nesumnjivo je da je sultan Fatih omasovio i osnažio islam u Bosni. Napokon, donio je slobodu Bosni, dugi mir koji će, bez ratova na teritoriji naše zemlje, potrajati nevjerovatnih 400 godina! Bilo je incidenata, upada, pokušaja nasrtanja, ali ne i ratova. To je kapitalna istina.
U cjelokupnoj povijesti čovječanstva nije se ratovalo ukupno upravo toliko, 400 godina! Znači, nikako ne može biti to što se piše i mučki potura da je Bosna tada pala, te 1463. godine. Ona je tada spašena i uzdignula se! Sultan Fatih je također rodonačelnik multireligioznosti i multikulturalnosti, jer je tada u Bosni omogućio miran život katolicima, čak iako se znalo su oni predvodili križare i da su se zato iseljavali u strahu od zločina koje su počinili.
To je regulirano poznatom Ahdnamom, a zatura se da je jednako čuvene povelje o pravima i slobodama sultan Fatih izdao i deset godina prije u Istanbulu Pravoslavnoj crkvi te jevrejskoj i ermenskoj zajednici. Poslije je i pravoslavnima omogućeno nesmetano naseljavanje u Bosni.
Već i samim naslovom, ali i obimnim sadržajem na 380 strana, roman je pobudio pažnju. Dosad su održane promocije u većem broju gradova Bosne i Hercegovine na cijeloj njenoj teritoriji, te nekim zemljama zapadne Evrope.